Αναφορικές προτάσεις/ Relativsätze ΙΙΙ

Αναφορικές προτάσεις/ Relativsätze ΙΙΙ

 Κανόνες

• Οι αναφορικές αντωνυμίες είναι οι: der, die, das   -   wer, was   - <σπανιώς:> welcher, welche, welches <απουσία γενικής!>.

Ich kenne den Mann nicht, dem ich das Paket geben soll.

Ich mache immer nur das, was ich will.

• Οι αναφορικές προτάσεις wer, wen...συναντώνται μόνο στον πλάγιο λόγο ή σε συγκεκριμένες εκφράσεις.

Ich weiß nicht, wem ich die Schuld an dem Unfall geben soll.

Es ist klar, wer die Hauptrolle spielen wird. 

Wer wagt, gewinnt.

• Τα αναφορικά μόρια „wo/wohin“ λειτουργούν ως αναφορικοί σύνδεσμοι

Για Ονόματα Πόλεων (όπως Lissabon, Madrid, Hamburg, Berlin...)

Για ονόματα χωρών  (όπως  Deutschland, Portugal, Frankreich, Italien...)

Περιοχές ή Ήπειροι (όπως Bayern, Alentejo, Europa...)

Με τοπικά επιρρήματα όπως  'da', 'dort', 'überall', 'hier'κτλ.

Sie wohnt in Düsseldorf, wo ich zur Schule gegangen bin.

Ich habe das Musical in Spanien gesehen, wo wir letztes Jahr Urlaub gemacht haben.

Überall, wo es nicht geregnet hatte, war die Ernte verdorben.

• Ο αναφορικές προτάσεις εξηγούν κάτι.

Ich lese ein Buch, das mir Luisa empfohlen hat.

Welches Buch? Das Buch, das mir Luisa empfohlen hat.

• Οι αναφορικές προτάσεις είναι δευτερεύουσες προτάσεις, με το ρήμα να μπαίνει πάντα στην τελευταία θέση!

Das ist der Mann, den ich gestern im Fernsehen gesehen habe.

• Οι αναφορικές προτάσεις εξαρτώνται από ένα ουσιαστικό ή από μία αντωνυμία.

Ich öffne das Fenster, das du gerade geschlossen hattest.

Ich habe sie, die vor zwei Jahren nach Hamburg gezogen ist, seitdem nicht mehr gesehen.

• Οι αναφορικές προτάσεις σχηματίζονται δίπλα από την λέξη, από την οποία είναι εξαρτημένες.

Ich will den Mann, der mich gestern noch heiraten wollte, nie wieder sehen.

Die Blumen, die du von mir bekommen hast, sind von meiner Mutter.

Ich will das Mädchen, das du heiraten willst, noch besser kennen lernen.

• Συχνά ανάμεσα από την αναφορική πρόταση και την λέξη, από το οποία αυτή εξαρτάται, μπορεί να μπαίνουν λέξεις όπως ρήματα, αντωνυμίες κτλ.

Ich habe den Mann getroffen, der mit dir nach Griechenland fahren will.

Ich habe das Mädchen gern, das du gerade kennen gelernt hast.

Ich finde den Vortrag interessant, den wir gerade gehört haben.

• Οι αναφορικές προτάσεις συχνά παραθέτονται μέσα σε μια πρόταση.

Οι αναφορικές προτάσεις είναι δυνατόν να παρατίθενται μέσα σε μια Κύρια ή μια δευτερεύουσα πρόταση.

Relativsatz in einem Hauptsatz: Der Polizist fragt den Passanten, der den Unfall gesehen hat, nach seiner Meinung.

Αναφορική πρόταση μέσα σε μια Κύρια: Der Polizist vermutet, dass der Passant, der den Unfall gesehen hat, vor Gericht nicht aussagen will.

Αναφορική πρόταση μέσα σε μια απαρεμφατική πρόταση: Der Polizist hofft, den Passanten, der den Unfall gesehen hat, wieder zu erkennen.

Αναφορική πρόταση μέσα σε αναφορική πρόταση: Der Polizist verfolgt den Mann, der den Unfall, bei dem ein Kind verletzt worden ist, gesehen hat.

  

• Η αναφορική πρόταση σχηματίζεται σύμφωνα με το γένος  και τον αριθμό της λέξης από την οποία είναι εξαρτημένη.

Wir wollen den Freund besuchen, den wir schon lange nicht mehr gesehen haben.

Ich arbeite mit der Firma, die ich für sehr gut halte, schon lange zusammen.

   

• Η πτώση της αναφορικής αντωνυμίας ορίζεται βάση του συντακτικού της ρόλου στην αναφορική πρόταση.

Ich habe meinem Chef, den ich im Krankenhaus besucht habe, zum Geburtstag gratuliert.

Ich fahre mit dem Auto, das du mir geschenkt hast, nach Lissabon.

• Η αναφορική αντωνυμία σε γενική είναι μια αντικατάσταση ενός προσδιορισμού σε γενική.

Der Junge, dessen Eltern in Deutschland leben, ist ein guter Schüler.

Der Lehrer, dessen Tochter meine Klassenkameradin ist, scheint sehr kompetent.

Όταν μια αναφορική πρόταση σε γενική συντάσσεται με πρόθεση, τότε η γενική παραμένει, και η πρόθεση δεν επηρεάζει την πτώση της αναφορικής αντωνυμίας.

 Die Leute, mit deren Kindern wir immer gespielt haben, sind zu Besuch.

Das Haus, für dessen Fertigstellung wir so lange brauchten, ist abgebrannt.

Όταν η αναφορική αντωνυμία εμφανίζεται στην πρόταση σε συνδυασμό με μια πρόθεση, τότε η πρόθεση μπαίνει ακριβώς πριν από την αναφορική αντωνυμία.

Der Tag, an dem wir geheiratet haben, war sehr hektisch.

Das Haus, in das wir gegangen sind, war voller Katzen und Hunde.

 

•  Οι αόριστες αντωνυμίας „jemand“ και  „niemand“ συνήθως αρσενικά.Οπότε : Jemand, der ... / Niemand, der ...

<Μόνο όταν είναι σαφές πως το αναφερόμενο πρόσωπο είναι θηλυκό, είναι η αναφορική αντωνυμία σε θηλυκό.>

Jemand, der mich ärgert, bekommt auch mit mir Ärger.

Ich kenne leider niemanden, dem ich hundertprozentig vertrauen kann.

<Sara ist jemand, die die grammatischen Regeln gut erklären kann.>

• Η αναφορική σύνδεση με „was“ ακολουθείται από τις παρακάτω λέξεις, που συναντώνται στην αρχή των προτάσεων:

das, dasjenige, dasselbe, alles, manches, etwas,einiges, nichts, viel(es), weniges,

das meiste κ.α + ουσιαστικοποιημένα επίθετα/μετοχές

 Das, was du sagst, ist nicht wahr.

Ich erfuhr dasselbe, was er auch schon erfahren hatte.

Nimm was du brauchst, weil alles, was ich besitze, auch dir gehört.

Vieles, was hier gesagt worden ist, stimmt nicht.

Es gibt nichts, was es nicht gibt.

Das war das Schlimmste, was du mir angetan hast.

• Αναφορικές συνδέσεις με  „was“ ή„wofür/womit...“ ?

Όταν στην αναφορική πρόταση υπάρχει μια πρόθεση που πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιηθεί (π.χ ρήματα, ουσιαστική, επίθετα με σταθερές προθέσεις), τότε η αναφορική πρόταση εισάγεται με  wo(r)- + Πρόθεση.

Hast du alles mitgebracht, worum ich dich gebeten habe? (bitten um)

Es gibt nichts, wovor ich Angst hätte. (Angst haben vor)

Es gibt so vieles, wofür er verantwortlich ist. (verantwortlich für)