Ενεστώτας

       Ο ενεστώτας είναι ο πιο συχνός και ο πιο απλός χρόνος της γερμανικής γλώσσας.
 Χρησιμοποιείται τόσο στον καθημερινό όσο και στον γραπτό λόγο για να περιγράψει μια κατάσταση του παρόντος, που συντελείται μία ή περισσότερες φορές.

Προσοχή! Στον καθημερινό λόγο ο Ενεστώτας σε συνδυασμό με χρονικούς προσδιορισμούς χρησιμοποιείται και ως Μέλλοντας! 

Χρήση 

• Γεγονός ή κατάσταση του παρόντος 

  Beispiel:

  Das ist Felix.

  Αυτός είναι ο Φέλιξ.

• Ενέργεια  που συντελείται στο παρόν, μία η περισσότερες φορές.

  Beispiel:

  Jeden Dienstag geht er zum Fußballtraining.

  Κάθε Τρίτη αυτός πηγαίνει στην προπόνηση. 

• Ενέργεια που περιγράφει την συχνότητα μιας δράσης. 

  Beispiel:

  Er spielt schon seit fünf Jahren Fußball.

  Αυτός παίζει εδώ και πέντε χρόνια ποδόσφαιρο. 

• Ενέργεια μελλοντική, που είναι καθορισμένη ή  προγραμματισμένη για το μέλλον. 

  Beispiel:

  Nächsten Sonntag hat seine Mannschaft ein wichtiges Spiel.

  Την επόμενη Κυριακή η ομάδα του έχει ένα σημαντικό παιχνίδι. 

Οι καταλήξεις Ενεστώτα είναι σταθερές και σπανίως συναντώνται εξαιρέσεις. 

Ο Ενεστώτας λοιπόν σχηματίζεται από το  θέμα του ρήματος  +  τις καταλήξεις του Ενεστώτα.

Ich (Εγώ)	schreib-e (Γράφω)
Du (Εσύ)	schreib-st (Γράφεις)
Er, sie, es (Αυτός, αυτή, αυτό)	schreib-t (Γράφει)
Wir (Εμείς)	schreib-en (Γράφουμε)
Ihr(Εσείς)	scheib-t (Γράφετε)
sie (Αυτοί) Sie (Εσείς)	schreib-en (Γράφουν)

Το Sie με κεφαλαίο αρχικό  είναι τύπος ευγενείας, και μεταφράζεται όπως το ελληνικό Εσείς .

Ιδιαιτερότητες σχηματισμού του Ενεστώτα 

 Όταν το θέμα του ρήματος έχει την κατάληξη d/t, τότε στις καταλήξεις του δεύτερου προσώπου -st  και τρίτου ενικού και πληθυντικού  -t  προστίθεται ένα e στο θέμα του ρήματος. 

Ο κανόνας αυτός όμως δεν ισχύει όταν αλλάξει το φωνήεν πριν από την κατάληξη .

• Beispiel:

  warten – du wartest, er wartet, ihr wartet

  aber:

  laden – du lädst, er lädt, ihr ladet (Vokalwechsel a zu ä)

  halten – du hältst, er hält, ihr haltet

• Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε  s/ß/x/z, το -s από το δεύτερο πρόσωπο απαλείφεται. 

  Beispiel:

  tanzen – du tanzt (nicht: tanzst)

• Όταν το θέμα του ρήματος λήγει σε  ie, το -e της κατάληξης απομακρύνεται.

  Beispiel:

  knien – ich knie, wir knien, sie knien (nicht: kniee, knieen)

• Κάποια ισχυρά ρήματα, αλλάζουν το θέμα τους.

  Beispiel:

  lesen – ich lese, du liest, er liest, wir lesen, ihr lest, sie lesen

• Όταν λήγει η οριστική σε  eln/ern, το  -e του πρώτου προσώπου παραλείπεται; 

  Beispiel:

  lächeln – ich läch(e)le, wir lächeln, sie lächeln

  wandern – ich wandere, wir wandern, sie wandern